THE DAY I DECIDED TO WEAR TUDUNG..

Dari kecik lagi, parents memang dah suruh bertudung..but being me, I always questioned their requests..and being a very rebellious teenager (ramai yang tak percaya fakta ni..), of coz saya tak ikut perintah (derhaka lah ni)..
I remembered once, I even met my secondary school teacher, complaining on my father’s request. Yg bestnya, cikgu tu pun memang tak bertudung, dia pun serba salah nak bagi nasihat..that time, saya selalu fikir yang saya akan pakai tudung bila dah terbuka hati..
Sampai lah masuk kolej, saya masih belum bertudung. Few months lepas masuk kolej, tibalah bulan puasa..semua orang diwajibkan menutup aurat time academic hours. So, saya pun pakai la walaupun nampak rambut sana sini (time tu tak kisah, sebab semua orang pun kena pakai)..saya memang budget lepas puasa akan terbang balik lah tudung tu..tapi apa yang saya tak jangka ialah bila saya mula rasa malu nak buka tudung tu..imagine, punyalah macam tak sure, nak pakai tudung ke tak bila keluar buka puasa di luar dengan classmates..i ended up tak keluar pun, sebab nak pakai tudung takut nanti suma orang ingat saya dah decide nak bertudung.kalau tak pakai kang, rasa ‘bogel’ pulak..
So, dilemma tu menghantui saya for few weeks jugak..masalah yg sama timbul bila nak balik rumah parents masa weekend..saya jadi malu bila tak pakai..last- last balik jugak, dengan bertudung..parents saya pun ingat saya akan buka tudung balik lepas raya, tapi tiba- tiba tudung tu melekat sampai sekarang..and I know how happy my parents were that time..
Saya masih ingat dulu, abah tanya: ‘kenapa taknak pakai tudung lagi, sebab rasa tak cantik ke bila pakai?’ dan dia sambung lagi :.’dia kata biar la kita tak nampak cantik di mata manusia, tapi cantik di mataNya.. ‘. and yes, lepas bertudung, I totally agreed with that..Alhamdulillah, walaupun pakai tudung pada umur yang agak lambat, saya bersyukur sebab dibukakan hati ni.